TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
Terapia Integracji Sensorycznej jest terapeutyczną i profilaktyczną metodą pracy z dziećmi. Jej autorką była dr Jean Ayres.
W Centrum SENS prowadzimy konsultacje, pełną diagnozę i terapię metodą Integracji Sensorycznej (SI).
-
CO TO JEST TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ?
-
TEORIA TERAPII INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
-
PROCES INTEGRACJI SENSORYCZNEJ WEDŁUG DR JEAN AYRES:
-
NA CZYM POLEGA TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ/PRZETWARZANIA SENSORYCZNEGO?
-
ZABURZENIA PRZETWARZANIA SENSORYCZNEGO I INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
-
MOŻLIWE PRZYCZYNY ZABURZEŃ INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
-
TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ POMAGA DZIECIOM, U KTÓRYCH WYSTĘPUJĄ:
CO TO JEST TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ?
Integracja Sensoryczna (SI) jest terapeutyczną i profilaktyczną metodą pracy z dziećmi.
Jej autorką była dr Jean Ayres, amerykańska psycholog i terapeuta zajęciowy.
W Polsce metoda pojawiła się w późnych latach 90-tych, od tego czasu jest rozwijana przez wielu specjalistów.
TEORIA TERAPII INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
bazuje na wczesnych etapach rozwoju neurofizjologicznego dziecka, gdy zaczynają się kształtować UKŁADY ZMYSŁÓW. Prawidłowy rozwój organów zmysłów i percepcji sensorycznej to podstawa dobrego samopoczucia dziecka oraz zachowania i uczenia się bez zaburzeń i dysfunkcji.
Terapia SI zasadza się na trzech podstawowych, rozwijających się najwcześniej układach zmysłów:
dotykowym, proprioceptywnym, przedsionkowym.
DOTYK - zmysł dotyku pozwala nam na odczuwanie różnego rodzaju wrażeń, np. czy obiekty w otoczeniu są ciepłe czy zimne, miękkie czy twarde, szorstkie czy gładkie. Układ dotykowy umożliwia rozpoznawanie przedmiotów za pomocądotyku (np. wyszukanie czegoś w torebce lub pudełku bez użycia wzroku), odczuwanie nacisku, bólu itp.
PRZEDSIONEK (układ przedsionkowy – zmysł równowagi) – odpowiada za relacje naszego ciała z siłą grawitacji ziemskiej. Pozwala nam utrzymywać równowagę w ruchu i pozycji statycznej, bujać się na huśtawce, koordynować ruchy ruchy oczu, głowy i obu stron ciała. Jego prawidłowe funkcjonowanie jest niezbędne dla uczenia się.
PROPRIOCEPCJA – poczucie własnego ciała w pozycji statycznej lub w ruchu (kinestezja). Układ proprioceptywny wykorzystuje informacje dostarczane przez mięśnie i stawy, żeby informować mózg czy poruszamy się, czy stoimy oraz gdzie znajdujemy się w przestrzeni. Dzięki niemu wiemy bez użycia wzroku, że nasza ręka czy noga się poruszają, możemy stać bez przewracania się, odbijać piłkę, itp.
PROCES INTEGRACJI SENSORYCZNEJ WEDŁUG DR JEAN AYRES
„Integracja sensoryczna to proces neurologiczny organizujący wrażenia płynące z ciała i środowiska w taki sposób, by mogły być użyte do celowego działania. Nasze zmysły przekazują nam informacje dotyczące fizycznego stanu naszego organizmu i otoczenia. Bodźce płyną do naszego mózgu niczym strumienie do jeziora. W każdej chwili docierają do nas niezliczone kawałeczki informacji. Mózg lokalizuje, segreguje i porządkuje otrzymywane bodźce, podobnie jak policjant na skrzyżowaniu kieruje samochodami. Kiedy bodźce przepływają w dobrze zorganizowany i zintegrowany sposób, mózg może je wykorzystać do tworzenia wyobrażeń, opracowywania zachowań i przyswajania wiedzy. Kiedy przepływ bodźćów odbywa się w niezorganizowany sposób, życie może przypominać korek uliczny w godzinach szczytu.”
Innymi słowy, integracja sensoryczna jest zdolnością do odczuwania, rozumienia i organizowania informacji dostarczanych przez zmysły z otoczenia i własnego organizmu. Jeżeli integracja sensoryczna zachodzi prawidłowo, pozwala na sprawne funkcjonowanie ciała i umysłu. Prawidłowa integracja sensoryczna pozwala dziecku wszystko poskładać, zrozumieć kim jest ono samo i jak funkcjonuje otaczający świat.
NA CZYM POLEGA TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ/PRZETWARZANIA SENSORYCZNEGO?
Podczas terapii SI dziecko pod okiem terapeuty, a często przy jego wsparciu, wykonuje różnorodne ćwiczenia, angażujące całe ciało oraz układy zmysłów (równowagi, propriocepcji-czucia własnego ciała, dotyku,wzroku, słuchu, węchu, smaku).
Zajęcia terapeutyczne są prowadzone indywidualnie i odbywają się w sali przeznaczonej do terapii SI. Podczas terapii wykorzystywane są sprzęty i pomoce, umożliwiające doświadczanie różnych wrażeń sensorycznych oraz usprawnianie funkcjonowania dziecka w różnych sferach.
ZABURZENIA PRZETWARZANIA SENSORYCZNEGO (INTEGRACJA SENSORYCZNA)
Integracja sensoryczna nigdy nie jest doskonała. Mogą zaburzać ją również: gorsze samopoczucie, zbyt mała ilość snu, zmęczenie, nieprawidłowe odżywianie. Mózg może przetwarzać bodźce zmysłowe bardziej lub mniej sprawnie. O zaburzeniach integracji sensorycznej możemy mówić wówczas, gdy sprawność odbioru i przetwarzania wrażeń zmysłowych jest na tyle niska, że utrudnia dziecku codzienne życie.
Dzieci z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego mogą doświadczać trudności z REJESTRACJĄ, MODULACJĄ, RÓŻNICOWANIEM i INTEGRACJĄ bodźców zmysłowych.
Rejestracja (odbiór) - świadome lub nieświadome odbieranie jednego lub więcej bodźców: dziecko może za słabo reagować na dotyk lub ruch, może reagować z opóźnieniem na docierające do niego bodźce. Może także reagować na bodźce zbyt gwałtownie.
Modulacja – zmiana postrzegania bodźca przed jego przetworzeniem i przekształceniem w działanie: dziecko może być nadmiernie aktywne, łatwo się rozpraszać, źle znosić zmiany lub może wydawać się nieobecne, zamknięte w sobie.
Integracja - odpowiedź, reakcja na docierające bodźce: dziecko może mieć problemy ruchowe, poruszać się w sposób niezdarny, może mieć małą świadomość swojego ciała, problemy z koordynacją całego ciała, problemy z zachowaniem.
MOŻLIWE PRZYCZYNY ZABURZEŃ INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
Zaburzenia integracji sensorycznej mogą mieć różne przyczyny, mające swe źródło na wielu etapach życia dziecka, począwszy od okresu ciąży:
- Intensywne wymioty matki w ciąży zaburzające gospodarkę minerałami w organizmie
- Przebyte choroby i infekcje w okresie ciąży
- nadużywanie alkoholu lub/i narkotyków, palenie
- zagrożenie poronieniem
- nadciśnienie tętnicze
- niedostatecznie wykształcone łożysko
- wypadek komunikacyjny i różnego typu urazy mechaniczne
- poważny stres w okresie ciąży
- przedwczesny poród (ponad dwa tygodnie przed terminem) lub opóźniony (ponad dwa tygodnie po terminie)
- przedłużający się poród
- poród wywołany
- poród pośladkowy
- cesarskie cięcie
- stan zagrożenia płodu
- owinięcie się pępowiny dokoła szyi
- łożysko przodujące
- niska waga urodzeniowa (poniżej 2 kilogramów)
- małe krwawienia do mózgu, mikrowylewy
- pobyt w inkubatorze
- deformacje czaszki
- przedłużająca się żółtaczka
- konieczność resuscytacji (przywrócenie funkcji układu krążenia i oddychania )
- problemy z karmieniem
- choroby z objawami wysokiej gorączki i/lub drgawek w ciągu pierwszych 18 miesięcy
- negatywne reakcje na jedną ze szczepionek
- późne rozpoczęcie nauki chodzenia (później niż w ciągu 18 miesięcy)
- późne rozpoczęcie mówienia (później niż w ciągu 18 miesięcy)
- Zbyt mała ilość doświadczeń sensorycznych w okresie ciąży i po porodzie:
Np. konieczność leżenia w czasie ciąży i/lub gdy w pierwszych latach życia dziecko wzrasta w środowisku ubogim w bodźce.
Dzięki odpowiedniej, profesjonalnej diagnozie i terapii, uwzględniającej aktualny poziom rozwoju neurofizjologicznego dziecka, możemy pomóc dzieciom lepiej radzić sobie w życiu.
TERAPIA SI POMAGA DZIECIOM, U KTÓRYCH WYSTĘPUJĄ:
- Trudności w uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, kłopoty z zapamiętywaniem, czytaniem, pisaniem, ortografią)
- problemy ruchowe (słaba koordynacja ruchowa, opóźniony rozwój ruchowy, trudności z utrzymywaniem równowagi)
- niechęć do uczenia się
- nadmierna ruchliwość
- kłopoty z koncentracją uwagi
- nadpobudliwość psychoruchowa
- autyzm
- porażenie mózgowe
- nadwrażliwość lub zbyt mała wrażliwość na bodźce - wzrokowe, słuchowe, dotykowe
- nadwrażliwość na ruch (negatywna reakcja na ruch, choroba lokomocyjna)
- zaburzenia mowy (niewyraźna mowa, opóźnienia rozwoju mowy)
- zaburzenia zachowania
- niska samoocena