INTEGRACJA SENSORYCZNA - DIAGNOZA SI
Integracja Sensoryczna - diagnoza si to wywiad z rodzicami, obserwacja dziecka, próby testowe z wykorzystaniem zadań z Obserwacji Klinicznej, Południowo-Kalifornijskie Testy Integracji Sensorycznej.
Integracja Sensoryczna - Diagnoza SI obejmuje
- wywiad z rodzicami/opiekunami lub jednym z rodziców/opiekunów
- wypełnienie kwestionariusza przez rodziców/opiekunów
- obserwację dziecka
- wykonanie prób testowych z wykorzystaniem zadań z Obserwacji Klinicznej
- przeprowadzenie Południowo-Kalifornijskich Testów Integracji Sensorycznej
Integracja Sensoryczna - Diagnoza SI to trzy spotkania.
- Spotkanie 1 – wywiad z rodzicami oraz badanie dziecka (ok. 60 minut)
- Spotkanie 2 – badanie dziecka, ciąg dalszy (ok. 60 minut)
- Spotkanie 3 – przekazanie pisemnej informacji oraz omówienie wyników badania (około 30 - 45 minut)
W Centrum SENS prowadzimy również konsultacje SI dla dzieci młodszych oraz regularną terapię SI.
Dzieci starsze zapraszamy również na Zintegrowaną Konsultację Diagnostyczną.
Integracja Sensoryczna (SI) jest terapeutyczną i profilaktyczną metodą pracy z dziećmi.
Jej autorką była dr Jean Ayres, amerykańska psycholog i terapeuta zajęciowy.
W Polsce metoda pojawiła się w późnych latach 90-tych, od tego czasu jest rozwijana przez wielu specjalistów.
NA CZYM POLEGA TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ?
Terapia SI zasadza się na trzech podstawowych, rozwijających się najwcześniej układach zmysłów:
dotykowym, proprioceptywnym, przedsionkowym. Między innymi układy te są badane podczas diagnozy SI.
DOTYK - zmysł dotyku pozwala nam na odczuwanie różnego rodzaju wrażeń, np. czy obiekty w otoczeniu są ciepłe czy zimne, miękkie czy twarde, szorstkie czy gładkie. Układ dotykowy umożliwia rozpoznawanie przedmiotów za pomocą dotyku (np. wyszukanie czegoś w torebce lub pudełku bez użycia wzroku), odczuwanie nacisku, bólu itp.
PRZEDSIONEK (układ przedsionkowy – zmysł równowagi) – odpowiada za relacje naszego ciała z siłą grawitacji ziemskiej. Pozwala nam utrzymywać równowagę w ruchu i pozycji statycznej, bujać się na huśtawce, koordynować ruchy ruchy oczu, głowy i obu stron ciała. Jego prawidłowe funkcjonowanie jest niezbędne dla uczenia się.
PROPRIOCEPCJA – poczucie własnego ciała w pozycji statycznej lub w ruchu (kinestezja). Układ proprioceptywny wykorzystuje informacje dostarczane przez mięśnie i stawy, żeby informować mózg czy poruszamy się, czy stoimy oraz gdzie znajdujemy się w przestrzeni. Dzięki niemu wiemy bez użycia wzroku, że nasza ręka czy noga się poruszają, możemy stać bez przewracania się, odbijać piłkę, itp.
PODCZAS TERAPII SI dziecko pod okiem terapeuty, a często przy jego wsparciu, wykonuje różnorodne ćwiczenia, angażujące całe ciało oraz układy zmysłów (równowagi, propriocepcji-czucia własnego ciała, dotyku, wzroku, słuchu, węchu, smaku).
ZAJĘCIA TERAPEUTYCZNE są prowadzone indywidualnie i odbywają się w sali przeznaczonej do terapii SI. Podczas terapii wykorzystywane są sprzęty i pomoce, umożliwiające doświadczanie różnych wrażeń sensorycznych oraz usprawnianie funkcjonowania dziecka w różnych sferach.